Ile powinieneś ważyć?

Ile powinieneś ważyć?
Ile powinieneś ważyć?

Ludzie często zastanawiają się nad tym, ile powinna wynosić ich masa ciała. W tym artykule postaramy się odpowiedzieć na to pytanie. Aby dowiedzieć się, jaka jest Twoja idealna masa ciała, potrzebna jest wiedza na temat paru czynników, takich jak wiek, stosunek mięśni do tkanki tłuszczowe, wzrost, płeć i gęstość kości.

Niektórzy lekarze, dietetycy czy trenerzy personalni uważają, że najlepszym miernikiem jest BMI. Inni twierdzą, że BMI nie jest odpowiednie, ponieważ nie bierze pod uwagę takich wskaźników, jak masa mięśni. Według nich lepszy jest stosunek obwodu talii do obwodu bioder.

Warto pamiętać, że idealna masa ciała dla jednej osoby, nie będzie odpowiednia dla innej. Jeśli porównujesz się do swojej rodziny albo przyjaciół, ryzykujesz, że będziesz celować zbyt wysoko (jeśli w otoczeniu masz osoby z nadwagą i otyłością) lub za nisko (jeśli wszyscy wokół Ciebie wyglądają jak modele). Porównanie się nawet z obcymi osobami może się nie sprawdzić.

Liczba osób z nadwagą i otyłością w Stanach Zjednoczonych czy w Wielkiej Brytanii jest o wiele wyższa niż w krajach, takich jak Holandia. Jeśli Holender porówna się do swoich znajomych, będzie celował w o wiele niższą wagę niż Amerykanin równających do swoich towarzyszy.

Zmierz swoje BMI

Twoje BMI, czyli wskaźnik masy ciała pokazuje stosunek Twojej wagi do wzrostu. Według światowych autorytetów, interpretacja wyniku wygląda następująco:

  • Ludzie z BMI poniżej 18,5 mają niedowagę.
  • BMI pomiędzy 18,5, a 25 jest idealne.
  • Człowiek z BMI pomiędzy 25, a 30 ma nadwagę.
  • Osoba z BMI powyżej 30 jest klasyfikowana jako otyła.

Chcesz wiedzieć, jakie masz BMI. Policz je za pomocą jednego z licznych kalkulatorów dostępnych za darmo w Internecie. Możesz też zrobić to sama. Wystarczy, że podzielisz swoją wagę w kilogramach przez swój wzrost w metrach do kwadratu.

Na czym polega problem z BMI?

Wskaźnik masy ciała jest bardzo prostą metodą obliczeniową, która nie bierze pod uwagę obwodów w talii, klatce piersiowej i w biodrach. Przez to sprinter wygrywający zawody sportowe najprawdopodobniej będzie miał większe BMI niż mężczyzna spędzający większość czasu na kanapie, pomimo tego, że ten drugi ma duży brzuch, mało mięśni i dużo tkanki tłuszczowej w biodrach, na udach, w naczyniach krwionośnych i w innych częściach ciała. Z kolei sprinter będzie miał węższą talię, mniej tkanki tłuszczowej i lepszy stan zdrowia. Korzystając wyłącznie z BMI, uznalibyśmy amatora kanapy za zdrowszego. A wcale tak nie jest.

BMI nie bierze pod uwagę gęstości kości, czyli masy kości. Osoba z dużą osteoporozą (niską gęstością kości) będzie miała niższe BMI niż ktoś o tym samym wzroście, kto jest zdrowy.

Większość ekspertów krytykuje BMI, jako niezbyt dobry wskaźnik zdrowia. BMI jest dobre do porównywania populacji czy różnych grup (wiekowych, etnicznych), ale nie powinno być stosowane w indywidualnej opiece zdrowotnej.

Mówiąc prosto: według ekspertów BMI zaniża ilość tkanki tłuszczowej u osób z nadwagą i otyłością, a zawyża ją u wysportowanych ludzi.